حکم برائت از اتهام حمل مشروبات الکلی

حکم برائت از اتهام حمل مشروبات الکلی به جهت عدم رعایت ضوابط و مقررات در تهیه گزارش ضابطان

پایگاه خبری اختبار- دادرس شعبه ۱۰۲ دادگاه کیفری دو بخش رودهن با توجه به تاکید قانون گذار بر رعایت ضوابط و مقررات از سوی ضابطان قضایی، و همچنین عدم اختیار ایشان در بازرسی خودسرانه خودروها، گزارش ظابطان مبنی بر کشف مشروبات الکلی که بدون رعایت این موازین انجام شده بود را غیر قابل توجه دانست و حکم بر برائت متهم صادر کرد.

از ویژگی های مهم قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲، تلاش برای تنظیم حدود اختیارات ضابطان قضایی است، همان طور که در این دادنامه نیز اشاره شده است، برای تحقق اهداف قانون گذار در گام نخست باید ضابطان و مسوولان مربوطه به آگاهی و باور کافی برسند و از سوی دیگر شهروندان نیز از حقوق قانونی خود حتی در جایگاه متهم و یا مرتکب جرم به خوبی آگاه باشند.

از دکتر حامد رحمانیان دادرس شعبه ۱۰۲ دادگاه کیفری دو بخش رودهن مقالات متعددی در زمینه حقوق جزا منتشر شده است که از طریق پایگاه مجلات تخصصی نور در دسترس هستند.

 

دادنامه شماره  9809972214500064  مورخ ۱۳۹۸/۱/۲۸ شعبه ۱۰۲ دادگاه کیفری دو بخش رودهن

در خصوص اتهام آقای آیدین. دائر بر حمل سه لیتر مشروبات الکلی دست ساز موضوع گزارش مرجع انتظامی که در آن آمده است: «در حین گشت زنی به خودروی سواری سمند سورن مشکی رنگ مشکوک شده با رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی خودرو را متوقف نموده و بعد از رویت مدارک خودرو با کسب اجازه از مالک خودرو در قسمت جلوی صندلی جلو سمت شاگرد ظرف پلاستیکی حاوی حدود سه لیتر مشروب الکلی دست ساز رویت شد.» صرفنظر از اینکه ماموران گشت انتظامی صلاحیت اعمال مقررات راهنمایی و رانندگی و متوقف کردن خودرو ها به این بهانه را ندارند با عنایت به اینکه اولا به تصریح ماده ۱۳۷ قانون آیین دادرسی کیفری تفتیش و بازرسی اشیاء و از جمله خودروی شهروندان حتی در مواردی که حسب قرائن و امارات، ظن قوی به کشف آلات و ادله وقوع جرم در آن وجود دارد باید با دستور مقام قضایی و با قید جهات ظن قوی انجام شود و در نتیجه ضابطان نمی توانند به صورت خودسرانه و به بهانه مشکوک شدن، مبادرت به بازرسی خودرو نمایند ثانیا هر چند تفتیش خودرو پس از درخواست ضابطان، با رضایت مالک صورت گرفته است اما از آنجا که این رضایت یا از روی ترس یا ناآگاهی یا اضطرار مالک حاصل شده است در حکم عدم رضایت است. چرا که در جامعه ای که این رویه غیر قانونی آنقدر مرسوم و متداول است که که حتی خود ضابطان و مقامات قضایی هم از غیر قانونی بودن آن بی اطلاع اند قطعا شهروندان عادی نیز از این امر بی اطلاع بوده و در برابر درخواست ماموران جهت بازرسی خودرو یا از روی ناآگاهی یا ترس از متمرد محسوب شدن یا اضطرار به جهت جلوگیری از عواقب بعدی، تن به این خواسته غیر قانونی ضابطان می دهند ثالثا به موجب اصل بیست و دوم قانون اساسی تعرض به اموال و حریم خصوصی اشخاص فقط در حدود مجوزهای قانونی امکان پذیر است و بدیهی است اقدام ضابطان در این پرونده بدون مجوز قانونی بوده است. رابعا این توجیه و استدلال که اگر ضابطان بدین شکل عمل نکنند هیچ جرمی کشف نمی شود و حقوق جامعه به خوبی صیانت نمی گردد، آشکارا مردود است چرا که به تصریح اصل نهم قانون اساسی هیچ مقامی حق ندارد حتی به نام حفظ استقلال و تمامیت ارضی کشور، آزادی های مشروع را هر چند با وضع قوانین و مقررات سلب کند چه برسد به نام و به بهانه کشف جرم، خامسا به موجب ماده ۳۶ قانون آئین دادرسی کیفری گزارش ضابطان در صورتی معتبر است که بر اساس ضوابط و مقررات قانونی تهیه و تنظیم شده باشد و لذا در این پرونده، گزارش ضابطان که تنها دلیل وقوع جرم است فاقد اعتبار و کان لم یکن تلقی می گردد. بنابه مراتب فوق دادگاه به لحاظ فقدان دلیل مشروع برای اثبات وقوع جرم و به استناد اصل برائت منعکس در اصل سی و هفتم قانون اساسی رای بر برائت متهم صادر و اعلام می نماید . رای صادره حضوری است و ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ قابل اعتراض در دادگاه تجدید نظر استان تهران می باشد.

دکتر حامد رحمانیان – دادرس شعبه ۱۰۲ دادگاه عمومی رودهن

 

 

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

‫۵۵ دیدگاه ها

  1. با سلام.به نظر بنده دو حالت بیشتر نیست در مورد این پرونده یا متهم نفوذ در دادگستری داشته که قاضی با استفاده از بعضی قوانین تبرئه کرده یا قاضی واقعا خواسته حقوق شهروندی رو به همه گوشزد کنه که البته مطمئنم کمتر از یک میلیونیم در کشور ما حقوق شهروندی رعایت میشه و قانون برای همه یکسان نیست البته این رآی قطعی نیست و دادستان و نیروی انتظامی میتواند درخواست تجدید نظر دهد

  2. با سلام
    با عنایت به ماده ۱۳۷ قانون آیین دادرسی کیفری صحیح میباشد که اجازه تفتیش خودروها و اماکن بسته و تعطیل و منازل و اشخاص با اجازه موردی مقام قضایی است لکن استثنا بر این ماده مواد قانونی ۴۴ و ۴۵ همین قانون و برخورد با جرایم مشهود میباشد و اینکه “به مأموران موضوع ماده (۲)قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی اجازه داده می‌شود متخلفین از قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی را پس از تشخیص تخلف و انطباق آن با میزان جرائم متوقف نمایند بعنوان مقدمه موارد مذکور در بالا جهت نتیجه گیری قابل توجه است.
    در اینجا مطلبی که برای خواننده موضوع و از دید مقام قضایی جالب بنظر میرسد دو نکته است:
    اولا سه لیتر مشروب در قسمت کمک راننده مسئله ای عیان از دید هر شخصی میباشد که حتی اگر در فاصله یک متری خودرو ایستاده باشد و صرف مشاهده در صورت حدوث علم برای بیننده مصداقی از جرم مشهود است چرا که مشهود شدن جرم حمل مشروبات الکلی با مشاهده این مواد در حامل میسر میگرد
    ثانیا:پر واضح است که ماموران راهنمایی و رانندگی در حیطه وظیفشان و در برخورد با تخلفات راهنمایی و رانندگی هم امکان متوقف نمودن را دارند و هم با توجه به عدم ارتباطشان با سایر موارد(غیر از تخلفات رانندگی) از متوقف نمودن خودروها در غیر از موارد تخلفات احتراز مینمایند
    پس احتمال میرود شروع مسئله با تخلفی مربوط به رانندگی از سوی راننده باشد
    ثالثا بر فرض که توضیح اخیر را در وضعیت وقوع موضوع مسئله محل تردید بدانیم
    چگونه قاضی شعبه دادگستری و جالب تر دادگاه تجدید نظربدون توجه به تبصره ماده ۲۱۱ قانون مجازات اسلامی که ابراز میدارد مواردی از قبیل نظریه کارشناس، معاینه محل، تحقیقات محلی، اظهارات مطلع، گزارش ضابطان و سایر قرائن و امارات که نوعاً علم آور باشند و می تواند مستند علم قاضی قرار گیرد گزارش ضابطان را بعنوان تنها دلیل رد نموده در حالیکه میتواند مبنای علم قاضی و در موارد کیفری و با عنایت به ماده۱۶۰ قانون مجازات اسلامی بعنوان ادله اثبات جرم میتواند واقع شود
    رابعا منظور از ((رعایت مقررات مذکور در انتهای ماده ۳۶ قانون آیین دادرسی کیفری ))مقررات شکلی است یعنی نحوه تنظیم گزارش از نظر قانونی آنهم عطف به ماده ۳۵ و ماقبل آن
    خامسا بر فرض
    که پلیس با تمام موارد گفته شده از وظیفه خود تخلف نموده با توجه به اینکه مشروب در خودروی شخص وجود دارد و تحت تصرف وی است با توجه به اماره تصرف(قاعده ید) و به طور مشهود و بدون نیاز به بازرسی خودرو واختفای اسباب جرم قابل مشاهده است و اینکه گزارش ماموران میتواند مبنای علم قاضی واقع شود در اینجا دو اماره وجود دارد یکی تصرف مشروب توسط متهم و دومی گزارش ضابطان
    پس اسباب صدور رای بر علیه متهم کافی است مگر در صورت اثبات خلاف آن
    پس تخلف ماموران به صورت جداگانه قابل رسیدگیست

    1. با سلام
      در گزارش ماموران گشت انتظامی تصریح شده که خودرو را متوقف کرده اند این یعنی خودرو در حرکت بوده است. بنابراین ظرف مشروب که جلوی صندلی شاگرد بوده است، نمیتوانسته قابل رویت باشد! در نتیجه نمیتواند جزو جرائم مشهود باشد. ضمن این که پس از متوقف کردن خودرو از راننده مدارک خواسته اند. در این زمان است که توانسته اند داخل خودرو را ببینید. زیرا جلوی صندلی شاگرد از فاصله یک متری هم قابل رویت نیست.

      از این گذشته، ماموران پس از رویت ظرفی پلاستیکی، چگونه تشخیص داده اند که درونش مشروب بوده است؟ در گزارش آنها آمده که از مالک کسب اجازه کرده اند این یعنی پس از اجازه راننده آنها توانسته اند ظرف را بردارند و از نزدیک محتویاتش را بررسی کنند و در این زمان است که متوجه مشروب شدند!
      از هر سویی به این ماجرا نگاه کنیم جرم مشهود رخ نداده است.

    2. سلام
      پیش فرض شما اینه که تمام یا اغلب ضابطان قانون مدار هستند؟
      واقعا اینطوریه؟
      لطفا یه نگاهی به ر‌ویه کلی در کشور بندازید.
      به نظر شما “با کسب اجازه” واقعیت هست یا دروغ شاخدار؟
      کسی که مشروب داخل ماشینشه، اجازه میده بگردنش، اگر اجازه باشه؟

  3. من ن وکیلم ن قاضی ،ولی تو این حکم
    یک موضوع مهم نظرمو جلب کرد،اونم اینه ک هیچ نیروی انتظامی حق اینو ک ب زور تفتیش کنه و نداره مگررر با حکم،واین خودش جرمه،فارق از اینکه چیزی کشف بشه یا نشه،متاسفانه پلیس زحمت کش ما،بیشتر از اینکه مایه ارامش و تسلی جامعه باشه،مایه ترس و اظطراب و استرس تو جامعه اس،اینو از نگاه بچه ۵ساله تا پیرمرد ۸۰ساله ب ماشین پلیس ب راحتی میشه فهمید،این نگاه نگاه غلط و غیر واقعیه،در این رابطه باید پژوهش بشه ک چرا عموم مردم این حس و دارن،با اینکه معتقدم ک پلیس نقش حیاتی در نظم جامعه داره،و همین جا هم از زحماتشون بی نهااایت تشکر میکنم،ولی جا داره در اموزش نیروهای انتطامی ک با مردم ارتباط تنگاتنگ دارن تجدید نظر بشه،روانشناس ها و استاد های ک قانون تدریس میکنن،باید ب این نیروهای زحمت کش طرز برخورد قانونی و شرح بدن چ متهم چ مضنون،چ شاکی و متشاکی همه انسانن و حقوق شهروندی یکسانی دارند.ب امید روزی ک مردم با نیروهای نظم و امنیت بیشتر احساس برادری و برابری کنند

  4. اولا، مشروب در منظر و مریی مامورین بوده و قسمتهایی که قابل دید هستند بنا به گفته حقوقدانان وعلما جزو حریم خصوصی نیستند،پس هم اینکه جرم در منظرمامورین بوده ،یعنی جرم مشهود و باید مامورین برخورد کنند و هم اینکه آلات جرم مشخص ،پس به منظور پیشگیری از بین بردن آلات جرم بازهم باید مامورین مداخله میکردند، سوما حمل مشروبات الکلی مگر جزو آزادیهای مشروع است؟پس اگر مامورین موادمخدر هم داخل خودرو دیدند نباید توقیف کنند چون به آزادی مشروع طرف برمیخورد،رضایت یا عدم رضایت طرف نباید تاثیر داشته باشد .مثل اینکه فردی جرمی را علنا مرتکب شود و به مامورین بگوید من راضی نیستم شما من را دستگیر کنید یا آلات جرم را توقیف کنید.ضمن اینکه حمل و خرید و فروش مشروبات الکلی جرم است. بنا به نظر فقها شراب به دلیل حرام بودن قابلیت مال شدن را ندارد .پس نمیتوان توقیف مشروبات را تعرض به اموال مردم محسوب کرد

    1. مشروب در منظر ماموران نبوده است. در گزارش آنان تصریح شده که خودروی در حال حرکت را متوقف کرده اند. پس ظرف پلاستیکی جلوی صندلی شاگرد نمیتوانسته از خودروی ماموران و دیگر خودروهای کناری قابل رویت باشد. از این گذشته، خود ظرف پلاستیکی مانع از دیده شدن محتویات درونش میشود. خواه درونش آب خوردن باشد یا شربت و یا مشروب، تا زمانی که از نزدیک بررسی نشود قابل تشخیص نخواهد بود و این یعنی هرگز جرم مشهودی رخ نداده است.

      آزادی مشروع، خوردن شراب نیست بلکه «حریم خصوصی» است. همان طور که حجاب هم آزادی مشروع نیست اما عدم انجام آن در حریم خصوصی هیچ اشکالی ندارد. حتی رهبری هم به این نکته اشاره دقیق دارند.

  5. [۱۰/۲۹،‏ ۱۵:۵۵] ali keshavarzian: سلام ماده ۷۰۱ قانون مجازات اسلامی صرف حمل ونگهداری مشروبات الکلی رو جرم دانسته وقاضی نمی تواند به بهانه کشف آن به صورت خارج از ضوابط قانونی توسط کاشف را دلیلی بر پاک کردن اصل قانونی و صورت مساله بداند ومرتکب راتبرئه کند چرا که قصور ضابط میبایست جداگانه رسیدگی ومنشا جرم نیز که حمل ونگهداری مشروبات الکلی است جداگانه رسیدگی شود
    [۱۰/۲۹،‏ ۱۵:۵۶] ali keshavarzian: به نظر من قاضی در این پرونده اصولا رایی نداده نه قصور ضابط را رسیدگی کرده ونه جرم را

    1. حقوقدانان محترم لطفاً دقت بفرمایید اینجا قاضی بر اساس اصل برائت حکم صادر کرده، یعنی اصلاً اینکه ایشان مشروبات الکلی همراه داشته را نپذیرفته است. چرا؟ چون ضابطینی که پرونده تشکیل داده اند و گزارش آنها تنها دلیل این بوده که متهم مشروب الکلی به همراه داشته است، به دلیل عدم رعایت قانون گزارش و شهادتشان اعتباری نداشته است (همانطور که در خصوص شهود در دادگاه هم بایستی صلاحیت شهود احراز شود و در صورت رد صلاحیت شهود عملاً یکی از دلایل برای اثبات جرم از بین می رود). بنابراین اگر قاضی می پذیرفت که متهم مشروب الکلی به همراه داشته است طبیعتاً باید رای صادر می کرد اما به دلیلی که ذکر شد به طور کلی همراه داشتن مشروب را نپذیرفته و سالبه به انتفاء موضوع شده است لذا بر اساس اصل برائت متهم تبرئه شده است.

    2. جرم تا زمانی که مشهود نشود جرم نیست.
      روش مشهود شدنش هم نمی تواند برخلاف قانون و خودسرانه انجام گیرد.

    3. سلام
      اگر شخص ضابطی داخل خودروی شما همون لحظه یه مقدار بندازه و بعدا بگه که قبلا بوده، شما دستت به کجا بنده؟
      این احتمال کمه ولی صفر نیست.
      کلا آیین دادرسی برای همین مسائل شده قانون لازم الاجرا
      بدست آوردن دلیل به روش غیرقانونی برای محکمه نباید قابل قبول باشه.
      اگر قانون حکومت می کرد همین بود اما افسوس که کسی اهمیتی برای قانون قائل نیست مگر باب میلش باشه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


The reCAPTCHA verification period has expired. Please reload the page.

دکمه بازگشت به بالا