تفاوت آزمون وکالت در ایران و امریکا

فرایند ورود به حرفه وکالت در ایالت نیویورک امریکا

محسن روحانی *

چندی است انتقادات نسبت به وجود محدودیت در تعداد پذیرفته شدگان در آزمون وکالت مراکز داخلی رو به فزونی است اما با مقایسه نسبت به فرایند پذیرش وکیل در آمریکا و ایران به نظر می رسد مشکل در ورودی های دانشکده حقوق باشد.

عده ای از اینکه با توجه به حجم بسیار زیاد پرونده های موجود در سیستم قضایی کشورمان، برای قبولی وکالت محدودیت وجود دارد، انتقاد دارند و معتقدند آزمون وکالت باید لغو شود. حامیان این نگاه، اغلب، افرادی هستند که هنوز نتوانسته اند در این آزمون قبول شوند. لیکن در مقابل ایشان، قبول شدگان و وکلای فعلی هستند که توانسته اند از آن امتحان طاقت فرسا، عبور کنند و در حال حاضر مشغول وکالت هستند.

هر دو گروه مشتاق هستند بدانند فرایند وکالت در آمریکا چگونه است و تفاوت آن با آزمون های وکالت در ایران چیست؟ در این یادداشت به اجمال به شرایط قبولی در آزمون وکالت در ایالت نیویورک اشاره می کنم.

در اغلب ایالت های آمریکا به جز چند ایالت انگشت‌شمار همچون نیویورک و کالیفرنیا، صرفا فارغ التحصیلان مقطع جی دی یا دکترای حرفه ای حقوق از دانشگاه‌های مورد تایید ایالات متحده، حق شرکت در آزمون وکالت را دارند.

در ایالت نیویورک برای شرکت در آزمون وکالت دو فرایند متصور است.

۱- افرادی که دارای لیسانس حقوق در دانشگاهی حضوری و مورد تایید دولتی خارجی هستند و می‌توانند در کشور خود در آزمون وکالت شرکت کنند. این اشخاص بایستی در دوره یک ساله LLM در یکی از دانشگاه‌های مورد تایید ایالات متحده شرکت کنند و حداقل ۲۴ واحد بگذرانند که در داخل این ۲۴ واحد باید ۶ واحد تخصصی چون حقوق قراردادها، آیین دادرسی کیفری، آیین دادرسی مدنی، مسئولیت مدنی با دو یا سه واحد مقدمه علم حقوق آمریکا یا حقوق اساسی آمریکا و همچنین دو یا سه واحد آشنایی با نگارش حقوقی و همچنین مسئولیت حرفه ای را گذرانده باشند. پس از اخذ این مدرک، این افراد خارجی می توانند در آزمون وکالت این ایالت شرکت کنند.

۲- افرادی که لیسانس از رشته دیگری دارند اما می خواهند در نیویورک کار وکالت کنند، آنان باید ابتدا در آزمونی به نام الست شرکت کنند. این آزمون از امتحانات بسیار سخت در این کشور به شمار می رود که قوای تحلیل و منطق و آمار متقاضی را ارزیابی می کند. پس از قبولی در این آزمون با توجه به نمره اکتسابی و حدنصاب های دانشگاه‌های مورد تایید سیستم آموزشی ایالات متحده، وارد دانشکده های حقوق می شوند.

در این کشور اگر بخواهند سه رشته پر هزینه را نام ببرند، بلاشک رشته‌های حقوق، پزشکی و دندانپزشکی هستند و تقریبا بورس و کمک هزینه مالی برای این رشته‌ها، حداقل میزان ممکن است. به همین دلیل، معمولاً دانشجویان دانشکده های حقوق از قشر مرفه جامعه و بسیار محدود هستند.

به عنوان مثال در شهر نیویورک، تقریبا هشت دانشکده حقوق با میانگین تعداد ورودی سالانه ۲۰۰ نفر در هر دانشکده وجود دارد. البته شایان ذکر است که دانشجویان آمریکایی و یا افرادی که دارای کارت سبز هستند، می توانند از دولت وام تحصیلی با سود نسبتا پایین بگیرند و پس از اشتغال آن را پس دهند، این اشتغال هر چقدر که به تاخیر بیفتد، میزان سود دریافتی دولت بیشتر خواهد شد. از سوی دیگر این وام، از معدود بدهی هایی است که حتی در صورت ورشکستی فرد نیز، از ذمه اش مبری نمی‌شود.

پس از ورود به دانشکده حقوق، تازه ابتدای مسیر سخت دانشجویی است. معدل، در اشتغال نقش بسیار زیادی دارد و در رزومه ها به آن تصریح می شود. پس دانشجو مجبور است که از همان ترم اول رابطه عمیقی با کتابخانه دانشکده برقرار کند. طبق آماری که کتابخانه دانشکده سابقم با رصد ورود و خروج دانشجویان و ثبت کارتهایشان داشته است، در ایام عادی ترم به معنای هفته های ابتدایی، هر دانشجو روزانه بین چهار تا هفت ساعت را در کتابخانه گذرانده و در ایام امتحانات این عدد به ۱۲ تا ۱۵ساعت در طول شبانه روز می رسد.

اغلب نمرات در نظام آموزشی این کشور بر روی نمودار می رود، امری که می تواند بسیار به ضرر افرادی باشد که در پایین نمودارند. دانشجویان مجبورند حتما در دو تابستانی که در دوره سه ساله تحصیلشان دارند، در مجموعه ای حقوقی، اعم از دادگاه یا دفتری حقوقی، شاغل باشند تا رزومه شان تقویت شود. در غیر این صورت این خلاء نیز می تواند عاملی باشد که از استخدامشان جلوگیری کند.

فرایند آزمون وکالت

در این ایالت چهار آزمون مسئولیت حرفه ای، دوره آموزشی قوانین ایالت نیویورک، قوانین خاص ایالتی و آزمون اصلی وکالت که در تمام آمریکا یکسان است، برگزار می شود.
آزمون مسئولیت حرفه ای مشتمل بر ۵۰ پرسش چهار گزینه ای است که به ارتباطات وکلا با موکلان، قضات، دادگاه، حق الوکاله و رازداری ایشان می پردازد.

دوره آموزشی قوانین ایالت نیویورک، ۱۵ ساعت ویدیو است که در انتهای تماشای آنها باید در آزمونی با سوالات چهار گزینه ای شرکت کنیم.

یک ماه پس از این دوره باید مجددا همان موارد را این دفعه بدون تماشای آن ویدیوهای امتحان دهیم.

امتحان اصلی که در ۱۲ ساعت برگزار می شود مشتمل است بر ۶ پرونده حقوقی تشریحی، دو مشاوره حقوقی تشریحی و ۲۰۰ پرونده حقوقی که به صورت سوال چهار گزینه ای است.
در این ایالت، نمره قبولی برای آزمون نهایی یا همان چند ایالتی، ۲۶۶ از ۴۰۰ است و اگر تمام افراد شرکت کننده که البته در هر دوره آزمون به حدود هزار و ۵۰۰ نفر می رسند هم این حد نصاب را کسب کنند می توانند در صورت قبولی در سایر مراحل، وکیل شوند.

آزمون وکالت دو مرتبه در سال برگزار می شود. هزینه شرکت در آزمون اصلی برای دارندگان مدرک جی دی، ۲۵۰ دلار و برای دارندگان مدرک ال ال ام، ۷۰۰ دلار است.
پس از این مراحل، باید وکیل در فرایند تایید صلاحیت نیز شرکت کند و پرونده اش کاملا بررسی می شود. اگر صلاحیتش تایید شد، می تواند در حوزه قوانین فدرالی همچون قوانین مهاجرتی در تمام ایالات متحده و در حوزه قوانین ایالتی صرفا در ایالت نیویورک وکالت کند.

وکلا از اقشار بسیار پر درآمد در شهر نیویورک به شمار می روند و معمولا در جذب پرونده حقوقی در کشوری که از سردمداران کثرت پرونده‌های حقوقی است، مشکلی ندارند. به همین دلیل اغلب وکلا سعی می‌کنند در حوزه خاصی همچون پرونده های خانواده، املاک یا انحصار وراثت وکالت کنند.

در کشور ما، رشته حقوق پس از رشته حسابداری از بیشترین اقبال بین قبول شدگان و قبول نشدگان کنکور بهره‌مند است. سالانه تعداد بسیار زیادی از دانشجویان با آرزوی وکالت، روانه دانشکده های حقوقی می شوند که پس از چهار سال صرفا چند صد نفرشان می‌توانند لباس وکالت بر تن کنند. مشکلی که به نظر می رسد بیش از آنکه وجود حد نصاب یا نبود آن باشد، به مساله ورود به دانشکده های حقوق مربوط می‌شود.

* دکترای حقوق تجارت بین الملل در آمریکا

منبع: ایرنا

 

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

‫۱۷ دیدگاه ها

  1. سلام. مطالب سودمندتان درمورد وکالت در آمریکا رو خوندم. برای من جنبه اطلاعات
    عمومی داشت، زیرا من کارشناس رسمی دادگستری هستم و با وکلا کم و بیش ارتباط دارم، و از مطالب نوشته شده خوشم اومد. حال خواسته من این است که اگه ممکنه در مورد وجود و یا عدم شغل کارشناسی رسمی دادگستری در خارج از کشور و همچنین در صورت وجود، تفاوت‌ها و شباهت های آن را با ایران مقایسه کنید. ممنون میشم به ایمیل من هم ارسال کنید.

  2. چرا ما بعد لیسانس حقوق وکیل نمیشیم!؟ ولی در کشورای دیگه وکیل میشن؟؟! چرا ما باید صدتا ازمون بدیم تا یک شغل بهمون بدین!!! واقعا مرگ بر خودتون و قوانینتون.

  3. دوستان گرامی واقعا عمق فاجعه رو بعضی درک نمی کنند و متوجه نمی شوند که واقعا بازار برا همین تعداد وکیل هم کشش نداره فکرشو بکنید اگه این طرح تبدیل به قانون بشه بازار از همینی که الان هستش بدتر میشه. واقعا نمی دونم چرا هر کس لیسانس حقوق می گیره میخواد وکیل بشه این خیلی جالبه! وکالت علاوه بر معلومات حقوقی نیاز به خیلی معلومات دیگه از جمله ادبیات و زبان فارسی، کامپیوتر، اطلاعات عمومی و ریاضی و غیره هستش. وقتی قاضی در خصوص موضوع دعوی که جنبه تخصصی داره کارشناس رسمی دادگستری تعیین می‌کنه شما با یک کارشناس مواجه هستید بنابراین، معلومات حقوقی تقریبا به کار شما نمیاد. شما باید در حد اطلاعات کلی با کارشناس با زبان تخصصیش دیالوگ داشته باشید و علاوه بر این باید دانش مدیریت و اداره قرار کارشناسی رو داشته باشید، که این امر در پرونده های بزرگ خیلی حائز اهمیت است و همچنین، هماهنگ کردن کارشناسان وقتی موضوع به هیئت کارشناسی ارجاع میشه. علاوه بر تمام موارد ذکر شده هوش ذاتی وکیل از تمام امور فوق مهمتر می باشد، زیرا وکالت یک شغل فوق العاده پویا هستش و شما هر روز با چالش ها و موضوعات جدید روبرو هستید و حتی مواردی براتون پیش میاد که اصلاً تو اون موضوع رویه ای وجود ندارد و شما باید در اون موضوع اجتهاد کنید. به قول فرمایش استاد بزرگوارم جناب آقای دکتر کورش کاویانی (دانشیار دانشکده حقوق دانشگاه علامه طباطبایی): دانشگاه های ما فقط در بهترین حالت می تونند یه وکیل خوب تربیت کنند و این یعنی حرکت در سطح دانی حقوق (حقوق موضوعه) و عملاً در تربیت یک دانشجو که بتونه در سطح عالی (نظریه پردازی و قاعده سازی) حرفی برا گفتن داشته باشند ناتوانند. مثلاً در درس سمینار سر فصل کارشناسی ارشد رشته حقوق خصوصی اصلا تحقیق قبول نمی کردند و به دانشجویان تکلیف می نمودند که یک رأی با موضوعی جدید را تحلیل و نقد نمایند.

  4. مشکل اینه بعضی دوستان بین لیسانس دانشگاه غیردولتی ایران و لیسانس حقوق از دانشگاه های آمریکا فرقی قائل نیستند.

  5. دوست گرامی (علی آقا) وکیل شدن علاوه بر معلومات حقوقی، مستلزم تسلط بر ادبیات، زبان فارسی فلسفه و منطق و سایر علوم مورد نیاز دیگه هست بنابراین، کسی که به جای واژه (ترحم) با غلط فاحش می نویسه (طرحم) یا به جای (مطمعنا) مینویسه (مطمعنن) صلاحیت وکالت در محاکم رو داره!؟ اینجوری میخواید وکیل بشید و مردم اموال و جان و آبروی خود رو به شما بسپارند!؟ نه برادر عزیز شما باید برید دوباره دروس ادبیات و زبان فارسی رو بگذرونید بعد دوباره کنکور کارشناسی شرکت کنید البته مطالعه کتاب مفید (غلط ننویسیم) مرحوم آقای ابوالحسن نجفی رو هم به این فهرست اضافه کنید.
    موفق و مؤید باشید.

    1. سلام جناب امیرحسام، لطف بفرمایید کلمه (( مطمعن)) را معنی کنید ، چون هرچه در کتب فرهنگ لغات فارسی معنای آن را جستجو کردم به نتیجه ای نرسیدم و چنین کلمه ای در زبان فارسی وجود ندارد و فقط معنی کلمه ((مطمئن)) در کتب فرهنگ لغات فارسی آمده است.

    2. با سلام و احترام

      شاید من بتونم خودم رو راضی کنم که این دو واژه ای که شما فرمودید را سهواً اشتباه کردن ولی امیر حسام جان چند روز پیش یکی از همکاران یه اظهارنامه برای من فرستاده و متاسفانه نوشته بودند موضوع

      ارثه و عیان !!!!!!!!!!!!

  6. بله دوستان عزیز این واقعیت برگزاری آزمون وکالت در کشور آمریکا می باشد نه اون متن مغلطه ای و سفسطه ای آقای دکتر توکلی اقتصاددان به اصطلاح!!!

  7. البته ازسال نود به بعد این ازمون طاقت فرسا رو میگذرونن قبلش که نسبت تعداد شرکت کننده ب قبولی قابل قیاس با الان نبود با یه مطالعه سطحی قبول بودن .الانم نصف پذیرش ازمون وکالت شده از سهیه دارا و کارمندا…اونایی با ازمون و بدون امتیاز و سهمیه پذیرش میشن از نصف کمترن پس این حرفی که هر کی وکیله باسواده و ازمون سخت این چندسالو گذرونده و طرفدارای طرحم ی مشت بی سواد و تنبلن کذبی بیش نیست الان اگر یه ازمون مشترک بگیرن از وکلا و حقوقیای بیکار بخوان مثلا ۷۰هزار نفر اولو وکیل کنن با شرایط مساوی مطمعنن نصف وکلا قبول نمیشن

  8. با سلا و احترام
    میخواستم اگر امکانش باشه با نویسنده این مطلب جناب دکتر محسن روحانی به طور مستقیم ارتباط برقرار کنم.
    با تشکر

  9. این چیزا برای کشورهای پیشرفته هست. نه جهان سومی. وقتی اقتصاد کشور درست شد ما هم در صدر کشورهای پیشرفته قرار گرفتیم سایه تحریم از سر کشور برطرف شد تعداد کشورهایی که با ما در جنگ مستقیم و غیرمستقیم هستند و سایه استعمار کوتاه شد میتونید این دستاوردهای کشورهای پیشرفته رو به کشور ما تعمیم بدهید. نه الان

    1. عزیز دل آنکس که تعمیم میدهد دکتر توکلی های اقتصاددان با آن کارنامه درخشان می باشند!!! امثال محسن روحانی مغلطه های آن ها را هویدا میکنند…. درس بخوانید و بهانه جویی نکنید و اگر اعتراضی دارید نسبت به سهمیه داران و کارمندان بازنشسته و نیز نحوه برگزاری آزمون های قضاوت و سردفتری و صد البته کیفیت جذب دانشجوی حقوق و شیوه آموزش به آنها را داشته باشید… به ارث رسیدن پروانه سردفتری را هم فراموش نکنید…

  10. در ایران هرسال هزاران ورودی دانشگاه های متفاوت وجود داره ک وقتی لیسانس رو میگیرن هیچی از حقوق سرشون نمیشه و تازه باید بشینن بخونن و یاد بگیرن ب صورت خودخوان.تازه در امریکا بازار کار امادس برای یه وکیل.حالا مقایسه کنید با ایران.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


The reCAPTCHA verification period has expired. Please reload the page.

دکمه بازگشت به بالا